Paleontoloji camiasında uzun bir zamandır tartışılan bir konu, 66 milyon yıl önce Dünya’ya çarpan asteroidin etkisinin dinozorlar üzerindeki rolüdür. Bu olay sırasında dinozorların hala hayatta olup olmadığı, yok olma sürecine girmiş olup olmadıkları soruları gündemde kalmıştır.
CNN International’da yer alan habere göre, bu sorulara yanıt bulmak amacıyla bir araştırmacı ekibi, Kretase döneminin sonundaki kitlesel yok oluşun 18 milyon yıl öncesine odaklanarak Kuzey Amerika’nın fosil verilerini incelemeye aldı. Current Biology dergisinde yayımlanan yeni analiz, dinozorların asteroid çarpmasından önce sağlıklı bir durumda olduğuna dair artan kanıtlar sunmaktadır.
İlk bakışta, o dönemden kalan fosil verileri, 8 binden fazla dinozor türünün yaklaşık 75 milyon yıl önce en yüksek sayıya ulaştığını ve asteroid çarpmasından önceki 9 milyon yıl içerisindeki azalma eğilimlerini göstermektedir.
4 DİNOZOR AİLESİ İNCELENDİ
Araştırmada, dört ana dinozor ailesinin fosil kayıtları üzerinde duruldu: Zırhlı bitki yiyen dinozorlar arasındaki Ankylosauridae, büyük üç boynuzlu otçullar olan Ceratopsidae, ördek gagalı dinozorlar (Hadrosauridae) ve etçil dinozorlar (Tyrannosauridae) gibi Tyrannosaurus rex’in bulunduğu gruptur.
Araştırmacılar elde ettikleri bilgileri bir bilgisayar modeline girdi ve fiziksel fosil kayıtlarını analiz ederek herhangi bir tutarsızlık olup olmadığını kontrol ettiler.
YAŞAM ALANLARI SABİT KALMIŞ
Model, bu 18 milyon yıllık süreçte dört dinozor kladının muhtemelen yaşadığı kara parçalarının genel olarak sabit kaldığını ve potansiyel yaşam alanlarının da bu nedenle değişmediğini öne sürmektedir. Dolayısıyla yok olma riski de düşüktü.
Dinozorların gerçek çeşitliliklerini belirsizleştiren unsurlardan biri, o dönemde Dünya yüzeyinde açığa çıkan kayaların eksikliğiydi. Bu durum, fosil avcılarının inceleyebileceği kaynakların bulunmamasına yol açtı.
“YOK OLMAYA MAHKÛM DEĞİLDİLER”
Çalışmanın ortak yazarlarından ve University College London Yer Bilimleri Bölümü’nde Royal Society Newton Uluslararası Üyesi olan Alfio Alessandro Chiarenza, açıklamalarında şunları vurgulamıştır:
“Bu araştırmada, görülen belirgin düşüşün aslında biyolojik çeşitlilikteki gerçek dalgalanmalardan ziyade, tektonik hareketler, dağ yükselmesi ve deniz seviyesindeki çekilmeler gibi süreçlerin etkisiyle oluşan jeolojik değişikliklerden kaynaklanan azalan örnekleme penceresi ile ilgili olabileceğini göstermekteyiz.”
Chiarenza, “Dinozorların muhtemelen Mezozoik dönemde kaçınılmaz olarak yok olmaya mahkûm olmadığını, eğer asteroid olmasaydı hâlâ bu gezegeni memeliler, kertenkeleler ve onların hayatta kalan soyu olan kuşlarla paylaşabileceğimizi” ifade etti.
